Εκδρομή τού Διδασκαλείου τού Αρσακείου στην Ολυμπία το 1929*

 

 

Στο Διδασκαλείο τού Αρσακείου φοιτούσαν κυρίως φτωχά κορίτσια από την επαρχία, που είχαν υποτροφία από κάποιο κρατικό φορέα, Δήμο, κοινότητα ή και την ίδια τη Φ.Ε. Δεδομένων των δυσκολιών που παρουσίαζε το οδικό δίκτυο τής χώρας αλλά και της οικονομικής δυσχέρειας είναι μάλλον προφανές ότι οι νεαρές αυτές κοπέλες τα μοναδικά μέρη που γνώριζαν από την Ελλάδα ήταν η ιδιαίτερη πατρίδα τους και η Αθήνα, στην οποία είχαν έρθει για σπουδές. Για τις μαθήτριες αυτές η σχολική εκδρομή αποτελούσε μοναδική ευκαιρία να γνωρίσουν την Ελλάδα, να δουν τοπία και αρχαιολογικούς χώρους που ίσως δεν θα τους δινόταν η ευκαιρία να ξαναεπισκεφθούν.

Ο σιδηροδρομικός σταθμός τής αρχαίας Ολυμπίας το 1950. Ο σιδηρόδρομος την εποχή εκείνη ήταν ένα γρήγορο μέσο συγκοινωνίας για πολλές περιοχές τής Ελλάδος.

Είδηση αποτελούσε όμως, σε οποιαδήποτε περιοχή τής Ελλάδος κι αν πήγαιναν, η παρουσία τόσων πολλών νεαρών κοριτσιών 17 ετών. Οι πόλεις που τις φιλοξενούσαν φρόντιζαν να προσφέρουν τα καλύτερα και βέβαια όχι μόνο για να τιμήσουν τον «Ξένιο Δία». Αδιάψευστος μάρτυρας τού ότι οι Αρσακειάδες δεν περνούσαν απαρατήρητες αποτελούν οι εφημερίδες τής εποχής.

Σε τοπική εφημερίδα τού Πύργου τής Πέμπτης 6 Μαΐου 1926 διαβάζουμε «Προχθές το εσπέρας διά τής ταχείας εξ Αθηνών αμαξοστοιχείας αφίχθησαν, περί τας 60 μαθήτριαι τού εν Αθήναις Αρσακείου συνοδευόμεναι υπό τής διευθυντρίας δίδας Γιαννοπούλου και αρκετών καθηγητών και καθηγητριών. Εκ τού σταθμού κατηυθύνθησαν εις το Δημαρχείον το οποίον διασκευασθέν καταλλήλως εχρησίμευσεν αυταίς ως ξενών.Την 6ην πρωινήν τής χθες επεσκέφθησαν το Επαρχείον, εις το καφφενείον τού οποίου ο Δημοτικός άρχων μας παρέθεσεν αυταίς πρόγευμα. Την 7ην πρωινήν ανεχώρησαν προς επίσκεψιν των αρχαιοτήτων εν Ολυμπία όπου τας συνώδευσεν και ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης μας. Εις την Αρχαίαν Ολυμπίαν επεσκέφθησαν το Μουσείον και τας ανασκαφάς».

Το παλιό Μουσείο τής αρχαίας Ολυμπίας που επί σειρά ετών φιλοξενούσε όλα τα πολύτιμα ευρήματα τής περιοχής. Κτίστηκε με χρήματα που προσέφερε ο Ανδρέας Συγγρός γι’ αυτό και φέρει την επιγραφή «Συγγρείον». Σήμερα στεγάζει το Μουσείο Ολυμπιακών Αγώνων.

Η είσοδος τού Σταδίου τής αρχαίας Ολυμπίας στις αρχές της δεκαετίας τού 1950.

Για την ίδια εκδρομή η εφημερίδα «Πρωία» δίνει περισσότερες λεπτομέρειες: «Αι αίθουσαι τού Δημαρχείου μετεβλήθησαν εις απέραντον ξενώνα, των κυριών τού Πύργου παραχωρησασών και αυτά τα προικιά των και όλα τα αναγκαιούντα είδη κλινοσκεπασμάτων διά την άνετον κατάκλισιν των σπουδαστριών νεανίδων» και συνεχίζει «Εις Ολυμπίαν εξήγησεν εις αυτάς όλους τους αρχαιολογικούς θησαυρούς ο Έφορος των αρχαιοτήτων κος Καραχάλιος, εξάρας το κάλλος και την αρμονίαν των γραμμών των μνημείων, μεθ’ ο παρεκάθησαν εις πρόγραμμα υπαίθριον παρά το δάσος τής Άλτιος, το οποίον επηκολούθησεν χορός, τραγούδια παιχνίδια, προπόσεις.»

Η εκδρομή συνεχίστηκε την επόμενη μέρα με επίσκεψη στη Μονή τής Σκαφιδιάς. Μετά τη δοξολογία και το πρωινό που τους προσέφερε ο ηγούμενος «κατήλθον εις το δάσος όπου τα πλατύφυλλα και εύσκια πλατάνια. Εκεί χοροί, τραγούδια, απαγγελίαι, παιγνίδια, το δε μεσημέρι ποικίλον και ωραιότατον πρόγευμα αποτελούμενον από αρνί, μακαρονάδα, μυζήθρες, γιαούρτη, γλυκίσματα, πορτοκάλια.». Το βράδυ διανυκτέρευσαν στη Μονή και την επομένη αναχώρησαν για την Πάτρα. «Αι Αρσακειάδες των Πατρών φέρουσαι άνθη και γλυκίσματα υπεδέχθησαν περιχαρείς τας συναδέλφους των. Ο σταθμός αντήχει από αηδονολαλήματα εκατοντάδων παρθένων».

Αρχηγός τής εκδρομής ήταν η δεσποινίς Άννα Γιαννοπούλου, η οποία ήταν τότε διευθύντρια τού Διδασκαλείου και αργότερα έγινε η πρώτη διευθύντρια της Παιδαγωγικής Ακαδημίας. Η μετακίνηση γινόταν με τρένο και τις μαθήτριες, όπου πήγαιναν, υποδεχόταν οι αρχές τού τόπου. Οι εκδρομείς δεν διέμεναν σε ξενοδοχείο αλλά σε χώρο που προσέφερε ο Δήμος. Την ξενάγηση ανελάμβανε ο Έφορος αρχαιοτήτων τής περιοχής. Ήταν μια άλλη εποχή, με διαφορετικούς ανθρώπους, δυσκολίες περισσότερες, απαιτήσεις λιγότερες, εναλλαγή των εικόνων μεγάλη και οι εντυπώσεις μοναδικές. Το οδικό δίκτυο καθιστούσε το ταξίδι ακόμα δυσκολότερο και τους χρόνους πραγματοποίησής του απίστευτους για τον σημερινό τουρίστα. Η ευθύνη των καθηγητών που συνόδευαν τα κορίτσια ήταν μεγαλύτερη και φυσικά η παρουσία τόσων συγκεντρωμένων κοριτσιών σε οποιαδήποτε περιοχή τής Ελλάδας αποτελούσε είδηση.

Και καταλήγει ο δημοσιογράφος Γ.Π.: «Ευχής έργον είναι τοιαύται παιδαγωγικαί, διδακτικαί, εξημερωτικαί και υγιειναί εκδρομαί να γίνωνται συχνότερα διά να γνωρίση η νέα γενεά μας την πλήρη θελγήτρων, ιστορικών κειμηλίων και φυσικού κάλλους Ελλάδα μας.».

  • Οι πληροφορίες προέρχονται από δημοσιεύματα τού Τύπου.

 

Παναγιώτα Ατσαβέ

φιλόλογος – ιστορικός