Γεώργιος Σκλάβος, διευθυντής τής εκκλησιαστικής χορωδίας τού Αρσακείου

 

Ο διακεκριμένος Έλληνας μουσουργός, μουσικολόγος, καθηγητής και κριτικός μουσικής Γεώργιος Σκλάβος γεννήθηκε στη Βράιλα τής Ρουμανίας στις 10 Αυγούστου 1886 ή 1888.Οι γονείς του κατάγονταν από την Κεφαλονιά. Γράμματα έμαθε στη γενέτειρά του, στα ελληνικά σχολεία τής ομογένειας. Από μικρός ήταν μέλος εκκλησιαστικών χορωδιών και όταν το 1907 ήρθε στην Αθήνα γράφτηκε στο Ωδείο Αθηνών, όπου σπούδασε Ανώτερα Θεωρητικά με τον Αρμάνδο Μαρσίκ. Το 1913 αποφοίτησε από το Ωδείο όπου και προσελήφθη για να διδάξει Ιστορία τής Μουσικής, Αρμονία και Σύνθεση. Ταυτοχρόνως εκτελούσε χρέη εφόρου Βιβλιοθήκης. Δάσκαλος τού Ωδείου Αθηνών διετέλεσε επί 55 χρόνια, ενώ δίδαξε ακόμη και στο Ωδείο Πειραιώς. Μεταξύ των μαθητών του περιλαμβάνονται πολλοί σημαντικοί Έλληνες συνθέτες, όπως οι Γεώργιος Σισιλιάνος, Μιχάλης Αδάμης, Γιάννης Ιωαννίδης κ.ά. Το 1912 διορίστηκε στη χορωδία τής Ρωσικής Εκκλησίας και παράλληλα, από τον Δεκέμβριο τού 1919 μέχρι τον Ιούνιο τού 1928, διηύθυνε με επιτυχία την εκκλησιαστική χορωδία τού Αρσακείου, η οποία έψαλλε στον ναό τής Αγίας Αναστασίας τής Ρωμαίας, στην Πανεπιστημίου. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος τής Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών και, κατά καιρούς, διετέλεσε μέλος τού Δ.Σ. της. Ήταν ιδρυτικό μέλος τού θεσμού των «Λαϊκών Συναυλιών» και έφορος τής βιβλιοθήκης τής Κ.Ο.Α. Συμμετείχε στο Ελληνικό Φωνητικό Κουαρτέτο και από το 1909 υπήρξε χορωδός τού Ελληνικού Μελοδράματος.

inside agia anastasia1886

Το εσωτερικό τού ναού τής Αγίας Αναστασίας τής Ρωμαίας στην Πανεπιστημίου (Αρχείο ΦΕ)

Διετέλεσε ακόμα διευθυντής τής Ελληνικής Λυρικής Σκηνής από το 1946 μέχρι το 1949. Συνέθεσε έξι όπερες, ένα χορόδραμα, αρκετά έργα συμφωνικής μουσικής, διασκευές και εναρμονίσεις δημοτικών τραγουδιών και εναρμονίσεις βυζαντινών μελών. Μετέφρασε στα Ελληνικά λιμπρέτα μελοδραμάτων και ορατορίων. Επίσης μετέφρασε, συμπλήρωσε και εξέδωσε την «Επίτομο Ιστορία τής Μουσικής» τού Ούγκο Ρήμαν (Αθήνα, 1933). Συνεργάστηκε με τον Διονύσιο Λαυράγκα στη σύνταξη των μουσικών λημμάτων τής Μεγάλης Ελληνικής Εγκυκλοπαίδειας τού «Πυρσού» και έγραψε άρθρα και μουσικές κριτικές σε εφημερίδες και περιοδικά, καθώς επίσης λήμματα σε εγκυκλοπαίδειες και λεξικά, αλλά και αναλύσεις συμφωνικών και λυρικών έργων στα προγράμματα τής Κ.Ο.Α και τής Ε.Λ.Σ. Έδωσε ακόμα πολλές διαλέξεις. Πέθανε στην Αθήνα στις 19 Μαρτίου 1976.

sklavos

Ο Γεώργιος Σκλάβος (Wikipedia)

Από τα έργα του ξεχωρίζουν η «Νιόβη»,1917, σκηνική μουσική για το δράμα «Κυρά Φροσύνη» τού Γ. Ασπρέα, το συμφωνικό ποίημα «Αετός» και τα συμφωνικά έργα «Κρητική φαντασία» και «Αρκαδική σουίτα». Ο ίδιος θεωρούσε καλύτερο έργο του την όπερα «Κρίνο στ’ ακρογιάλι» (1937-41).

Παναγιώτα Αναστ. Ατσαβέ

φιλόλογος ‒ ιστορικός

 

 

  • Το κείμενο βασίζεται σε στοιχεία από το Αρχείο τής Φ.Ε., το ανέκδοτο έργο «Η ιστορία τής εν Αθήναις Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας, 1836-1936» και την Wikipedia.