Αρσάκειο Μενιδίου

 Ο Δήμος Αχαρνών είναι από τους αρχαιότερους Δήμου τής Αττικής και ανήκε στην Οινηίδα φυλή. Οι κάτοικοί του στην αρχαιότητα ήταν κυρίως καρβουνιάρηδες κάτι που αναφέρει και ο Αριστοφάνης στην ομώνυμη κωμωδία του «Ἀχαρνῆς»  Την ονομασία Μενίδι πήρε κατά τον 12ο αιώνα, πριν να φθάσουν στην Αττική οι Αρβανίτικες φάρες[1]. Βρίσκεται στους Νότιους πρόποδες τής Πάρνηθας. Μετά την απελευθέρωση των Αθηνών από τους Τούρκους  στην περιοχή είχε εγκατασταθεί  μεγάλος αριθμός από Αρβανίτες οι οποίοι χρησιμοποιούσαν τη δική τους γλώσσα. Έτσι η ΦΕ. αποφάσισε να ιδρύσει το 1867 σχολείο για να ενισχυθεί η διδασκαλία της Ελληνικής Γλώσσας. Δύο χρόνια μετά, το 1869, το σχολείο αναγκάστηκε να κλείσει λόγω ελλείψεως μαθητριών.



 Οι Αχαρνές (Μενίδι), το 1906, έργο  του λαϊκού ζωγράφου Χρ. Τσεβά από την πινακοθήκη του Δήμου.

Πρώτη δασκάλα τού σχολείου ήταν η Χ. Ζαχαρίου. Ο Γεν. Γραμματέας τής ΦΕ το 1871 ομολόγησε στο ΔΣ ότι στο σχολείο του Μενιδίου «τῶν παθῶν της τόν τάραχον δοκιμάζει ἡ διδάσκαλος. Καθ΄ἑκάστην την προσβάλλουσι παντοιοτρόπως»[2] με αποτέλεσμα βέβαια την επόμενη χρονιά η διάδοχός της, «ἡ διδάσκαλος κ. Μαρία Μωραϊτου  ἀπαυδήσασα από την ψυχρότητα τῶν κατοίκων παρῃτηθη.» . Τρία χρόνια μετά, το 1872, το σχολείο επαναλειτούργησε αλλά έκλεισε οριστικά το 1892.

[1] Αρβανίτικη λέξη που σημαίνει "πατριά".

[2] Πρακτικά ΦΕ 1871, Αθήνα, σ. 47