Ειρήνη Νικολαΐδου. Αρσακειάς, αλτρουίστρια και φεμινίστρια

Η Ειρήνη Νικολαΐδου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1866. Φοίιτησε 9 χρόνια στο Αρσάκειο από όπου αποφοίτησε το 1884 με άριστα. Παρακολούθησε μαθήματα ξένων γλωσσών στο Pensionat Suisse. Λάτρεψε την αρχαία ελληνική γλώσσα, την οποίο διδάχθηκε κατ’ οίκον από διαπρεπείς ελληνιστές. Έτσι μπόρεσε να μελετήσει τους αρχαίους Έλληνες συγγραφείς. Όταν επετράπη σε γυναίκες η φοίτηση στο πανεπιστήμιο, παρακολούθησε ως ακροάτρια τα μαθήματα τής Φιλοσοφικής Σχολής. Το 1887 διετέλεσε μέλος της επιτροπής που όρισε το Υπουργείο για την εξέταση των υποψηφίων πτυχιούχων τού Αρσακείου.

Η Ειρήνη Νικολαΐδου (Φυσιογνωμίαι τινες Αρσακειάδων , ΣΑΦΕ, 1936)

Ιδεολόγος και αλτρουίστρια, ασχολήθηκε από νέα με έργα κοινωνικής πρόνοιας. Υπήρξε συνεργάτις τής Καλλιρρόης Παρρέν και μία εκ των ιδρυτριών τής Ενώσεως των Ελληνίδων. Μάλιστα εργάστηκε για την ίδρυση νοσοκομείων κατά τον πόλεμο τού 1897 και για την περίθαλψη των προσφύγων. Για το έργο της τιμήθηκε από τη βασίλισσα Όλγα, πρόεδρο τής Ενώσεως, με το «αργυρούν μετάλλιον τού πολέμου» για τις υπηρεσίες που πρόσφερε ως νοσοκόμος. Διετέλεσε Γενική Γραμματέας τής Οικοκυρικής Επαγγελματικής Ζωής τής Ενώσεως Ελληνίδων από το 1897 έως το 1932. Δίδαξε μάλιστα δωρεάν το μάθημα τής Γαλλικής γλώσσας.

Τεύχος τής εφημερίδας των Κυριών

Διετέλεσε Γενική Γραμματέας τού Λυκείου των Ελληνίδων και εργάστηκε με όλη της τη δύναμη για τους σκοπούς του. Συνετέλεσε στη δημιουργία και την οργάνωση τής ιματιοθήκης τού Λυκείου των Ελληνίδων, τής οποίας υπήρξε Έφορος. Μελέτησε βαθιά τη λαϊκή τέχνη και γνώριζε όσο κανένας τις ποικίλες παραλλαγές τής νεοελληνικής ενδυμασίας. Κατά τον πόλεμο τού 1912-1913 και κατά τη Μικρασιατική εκστρατεία συμμετείχε ενεργά στο τμήμα που δημιουργήθηκε στο Λύκειο των Ελληνίδων για περίθαλψη των οικογενειών των επιστράτων, αποστολή δώρων στο μέτωπο και περίθαλψη προσφύγων .

Συνεργαζόταν από το 1896 με την «Εφημερίδα των Κυριών». Συμμετείχε σε συνέδρια με ενδιαφέρουσες ανακοινώσεις όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και το εξωτερικό.

Ήταν ακόμα μία Αρσακειάς με μεγάλη κοινωνική δράση, σε μια εποχή που μόνο αυτή επιτρεπόταν στις γυναίκες στην ελληνική πραγματικότητα.

Παναγιώτα Ατσαβέ

Φιλόλογος - ιστορικός