H ιστορία ενός σχολείου δεν εξαντλείται μόνο στην απλή εξιστόρηση γεγονότων ή την περιγραφή κτηρίων. Τα σχολεία δεν είναι μνημεία αλλά ζωντανοί οργανισμοί. Είναι οι εμπνευστές, οι δημιουργοί τους, οι ευεργέτες τους, οι μαθητές, οι δάσκαλοι, οι άνθρωποι, οι ιδέες, αλλά και τα κτήρια, η κοινωνία που τα έθρεψε και τα ανέδειξε, η πόλη που τα φιλοξένησε. Είναι η ίδια η ιστορία του τόπου μας, η εξέλιξη της κοινωνίας μας, η πρόοδος, η Παιδεία. Ο Καζαντζάκης έγραψε για το Κολλέγιο Ήτον: «έβλεπα μπροστά μου τη σκόνη του χρόνου, τη σκόνη από το πέρασμα των μαθητώνο αγέρας είναι πηχτός από ψυχές.» Τα ίδια συναισθήματα γεννιούνται στην ψυχή όσων καλούνται να μιλήσουν για την ιστορία ενός εκπαιδευτικού ιδρύματος όπως η Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία, η οποία αριθμεί σχεδόν δύο αιώνες ζωής (έτος ιδρύσεως 1836).

Ο ιστότοπος history.arsakeio.gr δημιουργήθηκε το καλοκαίρι του 2018. Προσπαθεί να κάνει γνωστή την μακρά και πλούσια ιστορία της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας και των Αρσακείων - Τοσιτσείων Σχολείων, του εκπαιδευτικού ιδρύματος που συνέδεσε το όνομά του με την εκπαίδευση των Ελληνίδων αρχικά και των ελληνοπαίδων στη συνέχεια, κάτι που αποτελούσε τον ιδρυτικό στόχο της Φ.Ε. Φιλοδοξία μας είναι να μιλήσουμε για όλους όσοι συνέβαλαν στη δημιουργία και την πορεία των σχολείων της, τους Ιδρυτές, τους Ευεργέτες, τις Διοικήσεις, τους Δασκάλους, τις Αρσακειάδες, την παρεχόμενη Παιδεία, αλλά και τα κτήρια, τις πόλεις που τα φιλοξένησαν και την αμφίδρομη σχέση με την εξέλιξη της ελληνικής κοινωνίας.

Γενικά

Η Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία ιδρύθηκε το 1836, για να καλύψει ένα μεγάλο κενό στην εκπαιδευτική πραγματικότητα τού νεοσύστατου ελληνικού κράτους, την έλλειψη σχολείων θηλέων. Ο στόχος αυτός φαινόταν όραμα ουτοπικό και προκλητικό μέσα στις συνθήκες τής εποχής, σε ένα κράτος που μόλις είχε συσταθεί και σε μία κοινωνία που αγωνιζόταν για τα στοιχειώδη μετά από έναν αιματηρό απελευθερωτικό αγώνα. Ωστόσο, ακριβώς για τον σκοπό αυτό συστάθηκε η Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία.

Εμπνευστές τής ιδέας τής Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας υπήρξαν τρεις φωτισμένοι «δάσκαλοι»: ο Ιωάννης Κοκκώνης, παιδαγωγός με μεγάλη εκπαιδευτική, διοικητική και οργανωτική εμπειρία, ο Διδάσκαλος τού Γένους Γεώργιος Γεννάδιος, εκπαιδευτικός και λόγιος, δάσκαλος και συγγραφέας, και ο ιερωμένος Μισαήλ Αποστολίδης, με παράλληλη θεολογική, συγγραφική και εκπαιδευτική δραστηριότητα. Η πρόταση των τριών πρωτοπόρων συνάντησε τη θετική ανταπόκριση των επιφανέστερων ανδρών τής εποχής. Συνολικά εβδομήντα τρεις αγωνιστές τής Επανάστασης, επίσκοποι, πολιτικοί, υπουργικοί σύμβουλοι, δικαστικοί και λόγιοι ίδρυσαν την «εν Αθήναις Φιλεκπαιδευτικήν Εταιρείαν», τής οποίας η δράση επεκτάθηκε σε όλη την Ελλάδα.